چارچوب فرآیندی APQC یک زبان مشترک جامع برای سازمان‌ها به‌منظور برقراری ارتباط و تعریف فرآیندهای کاری است که با استفاده از این استاندارد، سازمان‌ها به یک چارچوب مشترک در فرآیندهای کاری خود دست خواهند یافت.
اگر به دنبال راه حلی برای بهبود فرآیندها و رویه‌‌های موجود در سازمان خود هستید، بدون شک چارچوب فرآیندی پیشنهادی مرکز بهره‌وری و کیفیت آمریکا (APQC) به کمک شما خواهد آمد.
مرکز آمریکایی بهره‌وری (APC) در سال ۱۹۸۰ با هدف توسعه و بهبود برنامه‌های بهره‌وری و ارایه راهکاری مناسب برای ارزیابی آن در سازمان‌ها تأسیس گردید؛ و در سال ۱۹۸۸ نام خود را به APQC تغییر داد. این سازمان در سال ۱۹۹۲ چارچوب توسعه فرآیندی (PCF) را براساس الگوبرداری از ۸۰ شرکت برتر آمریکایی، تدوین و معرفی نمود، که به یک مدل شناخته شده جهانی تبدیل شد. از این چارچوب ساختاری می‌توان در کلیه سازمان‌ها اعم از تولیدی و خدماتی، صرف نظر از اندازه و مکان جغرافیایی آنان استفاده نمود. PCF، فرآیندهای یک سازمان را در ۱۳ رده و متجاوز از ۱۶۰۰ فرآیند، فعالیت و وظایف، به‌صورت عام تعریف می‌نماید؛ که مورد استفاده اغلب راهکارهای ERP جهانی ازجمله SAP و Oracle در حوزه طراحی فرآیند است.
به‌طور کلی، هدف این مرکز از تدوین فرآیندها، ایجاد مدلی بود تا واحدهای کسب و کار و سایر سازمان‌ها را تشویق کند تا فعالیت‌هایشان را بیش‌تر از دیدگاه فرآیندی مورد بررسی قرار دهند.
مدل APQC PCF شامل یک مدل فرا صنعتی (Cross-Industry) و ۱۸ مدل خاص صنایع گوناگون (هوافضا و دفاعی، خطوط هوایی، خودروسازی، بانکداری، شهرداری، رسانه، محصولات مصرفی، آموزش، محصولات الکترونیکی مصرفی، بالادستی نفت، پایین‌دستی نفت، خدمات بیمه سلامت، بیمه، مراکز درمانی، خرده‌فروشی، علوم زیست‌شناسی، مخابرات، خدمات شهری (برق، گاز و …)) است؛ به این ترتیب هم می‌توان از مدل فرا صنعتی بهره گرفت و هم درصورتی‌که به‌طور خاص نیاز به اطلاعات موجود در یکی از صنایع ۱۸ گانه فوق وجود دارد، از مدل اختصاصی ارایه شده آن‌ها استفاده کرد.
مدل فرا صنعتی APQC دارای ۶ فرآیند اصلی (عملیاتی) و ۷ فرآیند پشتیبان (مدیریتی) است که در شکل‌های زیر قابل مشاهده هستند.
پنج سطح مورد اشاره به شرح زیر هستند:
حوزه‌های فرآیندی: نشان‌دهنده بالاترین سطح از فرآیندها از قبیل مدیریت مشتری، منابع انسانی، فناوری اطلاعات و … است.
گروه فرآیند: سطح بعدی در دسته‌بندی، گروهی از اقدامات اصلی موجود در سازمان هستند که به عنوان یک گروه فرآیند شناسایی می‌شوند.
فرآیند: شامل فعالیت‌های به هم وابسته موجود در سازمان که ورودی‌ها را به نتیجه تبدیل می‌کنند.
فعالیت: رخدادهای کلیدی ضمن اجرای فرآیند را نشان می‌دهند.
وظایف: نشان‌دهنده سطح بعدی از سلسله مراتب فرآیندها بعد از فعالیت هستند. وظایف به‌طور کلی جزییات فعالیت‌ها را مشخص می‌کنند؛ هم‌چنین در حوزه‌های متفاوت تخصصی ممکن است متفاوت باشند.